In de geschiedenis van PONTES hebben vier belangrijke gebeurtenissen plaatsgevonden:
In de jaren 70 van de vorige eeuw was er in de provincie Antwerpen een stijging van het aantal mensen dat gecremeerd wilde worden. In de gemeenteraad van Antwerpen en in de provincieraad werd dan ook gevraagd om een crematorium te bouwen.
Ook al is lijkbezorging in België volgens de wet van 20 juli 1971 een gemeentelijke bevoegdheid, toch was het de Antwerpse provincieraad die in oktober 1975 de deputatie opdroeg om een oplossing te zoeken voor het tekort aan crematiecapaciteit.
Besprekingen met de colleges van burgemeester en schepenen van de 3 arrondissementshoofdplaatsen (Antwerpen, Turnhout en Mechelen) en de 7 gemeenten uit de Antwerpse agglomeratie leidden op 14 februari 1978 tot de oprichting van de Intercommunale Vereniging voor Crematoriumbeheer in de Provincie Antwerpen S.V. (kortweg I.V.C.A. genoemd).
De stichtende leden waren naast de provincie Antwerpen de gemeenten Antwerpen, Berchem, Borgerhout, Deurne, Ekeren, Hoboken, Mechelen, Merksem, Turnhout en Wilrijk. I.V.C.A. zou crematoria oprichten in Antwerpen en Turnhout. Doorheen de jaren werden meerdere gemeenten aandeelhouder, zeker met de bouw van het tweede crematorium in het vooruitzicht. Hetzelfde gebeurde in 2013 toen de plannen voor het crematorium in Lommel concreet werden. Vandaag telt PONTES 58 gemeenten die aandeelhouder zijn.
De eerste steenlegging van het crematorium in Antwerpen naast de begraafplaats Schoonselhof vond plaats op 9 september 1981. Het gebouw werd in gebruik genomen op 2 februari 1983. De totale kostprijs bedroeg ongeveer € 6.200.000, waarvan € 1.536.000 gesubsidieerd werd door de Vlaamse regering.
Hoofdaannemer van het crematorium was de firma Reynders N.V. uit Hasselt. De architect was Maurice De Vocht. Bij het ontwerp besteedde hij bijzondere aandacht aan de functionaliteit van en de sereniteit in het crematoriumgebouw. De Vocht hield ook rekening met de emotionaliteit van het publiek.
Ondanks de complexiteit van het crematoriumgebouw slaagde De Vocht erin om het contact met de natuur te behouden in alle vertrekken die toegankelijk zijn voor het publiek.
Aanvankelijk werden in het crematorium van Antwerpen 3 crematieovens geplaatst. In 1985 werd de technische ruimte uitgebreid met 2 extra crematieovens. Om aan de strenge milieuwetgeving te voldoen, werd in 2000 een nieuw complex gebouwd. De technische installatie omvat nu 6 ovens met milieuvriendelijke (nageschakelde) filters.
In 1989 nam de I.V.C.A. het initiatief om in Turnhout een tweede crematorium in de provincie Antwerpen te bouwen. Het crematorium van Turnhout zou komen naast de begraafplaats Nazareth. De eerste steenlegging vond plaats op 19 juni 1991. In september 1992 opende het nieuwe crematorium. De totale kostprijs bedroeg ongeveer € 6.250.000. Hoofdaannemer van het crematorium was opnieuw de firma Reynders N.V. uit Hasselt. Bij het ontwerp zochten architecten Van de Voort en Mertens vooral naar een functionele vormgeving die rust uitstraalde en waarin het publiek zijn emoties op een serene manier kon beleven.
Het crematorium van Turnhout is uitgerust met twee crematieovens met milieuvriendelijke (nageschakelde) filters.
In 2012 startte PONTES een samenwerking met het stadsbestuur van Lommel om er een crematorium te bouwen naast de begraafplaats ‘Centrum’. Met de bouw van het crematorium speelt PONTES in op de toenemende vraag naar crematies in de regio Noord-Limburg. Ondertussen sloten zich zes andere gemeenten aan bij dit initiatief. De eerste steen van crematorium ‘Stuifduin’ werd gelegd in november 2016 en het werd officieel geopend in april 2018. Het crematorium is een ontwerp van Luc Vanmuysen (a2o-architecten uit Hasselt).
In het crematorium van Lommel beschikken we over drie ovenlijnen.